Warsztaty
Na przełomie czerwca i lipca, w ramach projektu Laboratorium Tradycji 2010, w Ośrodku Teatru Węgajty współprowadziłam Pracownię Ikony, a także prezentowałam swoje prace na wystawie. W czasie zajęć w Pracowni uczestnicy mogli zmierzyć się z tradycyjną techniką powstawania ikony. Każdy z nich otrzymał szpongowaną deskę lipową zagruntowaną wg tradycyjnej receptury. Pod okiem czterech osób z Grupy Agathos (Katarzyny Barszcz, Bartosza Bremera, Ewy Grześkiewicz i Julity Jaśkiewicz) oraz współpracującej z nimi Małgorzaty Dżygadło-Niklaus, ze Scholi Teatru Wegajty, każdy wykonał szkic, a następnie namalował ikonę. Pracowaliśmy nad ikoną Pantokratora w podtypie ukazującym Zbawiciela do ramion. Do malowania użyliśmy takiej farby, jaką stosowało się jeszcze w Bizancjum – tempery jajecznej. Rozmawialiśmy też o roli kanonu i symbolice ikony.
Wykłady, kontemplacja, śpiew
Wieczorami zaplanowaliśmy czas na kontemplację ikon, w którą wprowadziły nas wykłady o. dr. Aleksandra Jacyniaka SJ. Pracownia ikony umiejscowiona została w jednym z pomieszczeń Ośrodka Teatru Węgajty na Warmii.W tym samym czasie, w drugim pomieszczeniu, odbywały się warsztaty śpiewu bizantyjskiego (Irmologion Supraski). Takie połączenie umożliwiło głębsze wejście w tradycję i sztukę tego kręgu kulturowego.
Wystawa i prawosławna wieczernia w Ośrodku Teatru Węgajty
Pracowni towarzyszyła wystawa ikon Grupy Agathos i Małgorzaty Dżygadło–Niklaus. W czasie uroczystego wieczoru kończącego całe przedsięwzięcie, zaprezentowane zostały także prace powstałe w Pracowni. Ikony tak rozmieściliśmy w sali teatralnej, aby część z nich, znajdująca się na wschodniej ścianie, tworzyła namiastkę ikonostasu. Ogromnym przeżyciem było dla nas odprawienie w tym wnętrzu, w obecności namalownych przez nas ikon, prawosławnej wieczerni.
